Mui Ne Beach

Oei, onze blog was een beetje stilgevallen, maar dat komt omdat we de laatste 2.5 dagen van de reis nog een strandvakantie hadden, samen met een ander koppel Belgen wat van bij het begin van de reis in onze groep zat.

Op dinsdag vlogen we van Siem Reap (Cambodja) naar Saigon. Daar moesten we de bus op voor een tocht van 214 km naar het Beach resort. Wat men er niet bij had gezegd was dat 214 km in Vietnam.......minstens 6H rijden is! Door duizenden scootertjes, vrachtwagens, kleine wegen.....Tegen 8 PM kwamen we in het resort aan, onder een tropische regenbui. Na een snelle maaltijd zijn we vrijwel onmiddellijk gaan slapen. Het was pikke donker, dus veel viel er niet te zien.

De volgende ochtend wachtte ons een mooie verrassing: stralend en warm weer en een view op een prachtig resort, overlopend in de Zuid Chinese zee. Zie enkele impressies.....






We hebben wat gewandeld, gezwommen en dan met een lokale bus (wat een avontuur!) het dichtstbijzijnde stadje bezocht en heerlijk Vietnamees gegeten (samen met het andere stel). Na het eten zijn we in warme stromende regen naar de busstop gewandeld en zijn we druipend van de regen in het hotel toegekomen.



Voor de volgende ochtend hadden we met z'n vieren een jeep safari geboekt. Om 7 AM vertrokken (omwille van de hitte), witte duinen bezocht die er als een woestijnlandschap uitzagen. Daar zijn we gaan quad rijden. Nadien een lokaal vissersdorp bezocht (met stinkende rottende vis) en de highlight van de dag was een voettocht door een rivier, om een rode canyon te gaan bezoeken.






Op donderdag ochtend werden we dan weer met een busje
opgepikt om de helse tocht naar Saigon airport aan te vatten. Vanaf de voorsteden van Saigon tot aan de airport hebben we bijna 3 H gereden. Er is geen verkeersinfrastructuur rond deze miljoenenstad, en iedereen - inclusief zwaar vrachtverkeer - moet door het drukke centrum rijden. Echt hallucinant!

De vlucht ging op tijd, was smoothless en we zijn we net op Charles de Gaulle geland........in regenweer en met 10 graden. We maakten bijna onmiddellijk rechtsomkeer.

Maar....de batterijen zijn geladen, we hebben heel veel indrukken opgedaan en beseffen nog een stuk beter hoe goed en gemakkelijk iedereen het hier in onze landen heeft.........Zo een toer door Azië (Nepal, Cambodja en Vietnam) leert een mens wel relativeren........

Bedankt voor jullie leuke reacties - Rob en Rita

Ook vandaag beginnen de uitstappen om 7.30 AM - het wordt weer een dag van 40 graden - dus vroeg beginnen is een must. vandaag bezoeken we de highlights van de reis: de tempels van Angkor Wat en Angkor Tom. Het Ankhor gebied ( een gebied van 20 km² met meer dan 100 tempels) behoort tot 1 van de zeven wereldwonderen. Wij zijn het erover eens dat dit gebied het allermooiste is wat we ooit hebben gezien.

Ankhor Wat werd gebouwd tussen 1113 en 1150. Het is een majestueus complex van misvormige torens en gaanderijen, volledig versierd met Bas reliëfs. Het complex werd door een van de grote Khmer koningen gebouwd, en na zijn overlijden werd het lijk van de koning ook in de middelste toren begraven.









Nadien hebben we Angkor Thom bezocht. Dit was in de 13de eeuw een stad met een oppervlakte van 3 km², gebouwd in de 13de eeuw, met prachtige tempels, een koninklijk paleis, klooster, olifantenterras etc. Er staan 54 torens, waarom de gezichten van goden zijn afgebeeld (Boeddha, Vishnu, etc) - zeer indrukwekkend.












Op de terugweg zijn we nog langs een lokaal monument voor de slachtoffers van Pol Pot gereden - je wordt er sprakeloos van.


We hebben trouwens de voorbije dagen heel wat slachtoffers van mijnen explosies gezien. Er liggen nog honderdduizenden mijnen in Cambodja, vooral in het grensgebied met Thailand. er vallen nog wekelijks slachtoffers.

We hebben de avond afgesloten met een heerlijk Aziatisch buffet en een wervelende dans- en lichtshow waarin de historie van dit Ankhor gebied wordt uitgebeeld. Het was een spetterend spektakel - iets wat je echt niet zou verwachten in een land als Cambodja.

Morgen ochtend vertrekken we terug met het vliegtuig naar Vietnam, voor de paar laatste dagen van de reis.

Onze conclusie: Cambodja is een prachtig land, met een vriendelijke, trotse bevolking en een prachtige natuur en geschiedenis. Het is een land wat in de afgelopen 50 jaar heel wat oorlogen en gruwelregimes heeft gekend. Zoals ik eerder schreef is er pas een wapenstilstand sedert het jaar 2000. Maar het is dan prachtig om te zien hoe zo een land in de laatste 12 jaar de samenleving weer probeert op te bouwen, mensen een toekomst wil geven en hoop Brent. Er is hier zoveel dankbaarheid, enthousiasme en positieve energie. Cambodja was echt het mooiste stuk van onze reis - een aanrader!

Location:Dag 3 in Cambodja

Dag 2 in Cambodja

Vanochtend weer vroeg uit de veren. Ontbijten om 6.30 uur en vertrekken om 7.30 uur. Het belooft weer een zeer warme dag te worden. Onze Cambodjaanse gids neemt ons eerst mee naar een locale markt om fruit voor bij de lunch te kopen. Wat een belevenis. Nog nooit zo iets gezien. Veel locale mensen, heel veel aanbod van vlees , fruit en groenten maar naar onze maatstaven heel onhygiënisch.Varkenskoppen met veel vliegen,moddervissen, die uit hun bak springen en iedereen zit bij elkaar , de baby's in hangmatten en vooral heel veel vrouwen, zowel jong als oud. Heel interessant om te zien, maar geen markt voor ons om eten te kopen.

Daarna op weg naar het Tonle-Sap meer, het grootste zoetwater meer van Cambodja, nu circa 2500 km² , maar toenemend tot 10.000 km² in het regenseizoen , dat in mei aanvangt.
Langs de weg er naar toe staan paalwoningen , waar de bewoners in de meest erbarmelijke omstandigheden wonen. We hebben zoiets nog nooit gezien. we zijn er gestopt om zeepjes, pennen, snoepjes etc uit te delen. Deze mensen hebben werkelijk niets.



De rivier, die we afvoeren om naar het meer te komen is een grote riool , waarin mensen zwemmen om vis te vangen. Het is niet voor te stellen, dit moet je echt gezien hebben.









Na een picknick in een " luxe paalwoning " gingen we op weg naar een kleine , maar heel mooie tempel.



Vermoeid kwamen we in ons hotel aan , maar na een heerlijk massage waren we weer fit om met de tuk-tuk naar het uitgaanscentrum van Siem-Reap te gaan. Eerst een Blonde Leffe gedronken in een Belgische Pub met de naam
" De rode piano " . Daarna heerlijk gegeten in een van de vele restaurantjes.
Met de tuk-tuk weer terug naar ons hotel en bijtijds naar bed , want morgen hebben we een zware dag , die wederom met een ontbijt om 6.30 uur begint .

Dag1 in Cambodja

Vandaag hebben we de meest indrukwekkende dag van de reis gehad: tempelbezoeken in Ankhor. Het is op dit ogenblik zeer heet in Cambodja - tussen de 35 en 45 graden. Dus we zijn al om 6.45H deze ochtend met de tour begonnen.

We hebben in totaal 5 tempels bezocht, de ene al indrukwekkender dan de andere. De meesten dateren uit de 10 - 13de eeuw. Al deze tempels werden gebouwd tijdens het Khmer rijk, en liggen in een gebied van 200 vierkante kilometers. Vandaag hebben we de kleinere tempels bezocht. - overmorgen doen we de grootste en meest bekende van Ankhor Wat en Angkor Thom. De tempels zijn mythisch en mysterieus - de ene boeddhistisch, de andere eer hindoeïstisch geïnspireerd. Ze staan allemaal in schilderachtige, onwerkelijke decors, begroeid door oerwoud en wurgbomen. Ik waande mij echt in het decor van In De Ban Van de Ring. Het is niet te begrijpen dat in dit heilige der heiligen, zo een wreed regime als dat van de Rode Khmer heeft huisgehouden. Cambodja is in burgeroorlog geweest tot het jaar 2000, en een kwart van de bevolking werd uitgeroeid door het regime!!!!

Maar de tempels laten je sprakeloos: een heel aantal zijn slechts ruïnes - niet door aardbevingen of oorlogen, maar geruïneerd door de wilde jungle natuur. Ziehier enkele impressies:

















eten: absoluut voortreffelijk: rijst, vis, heel veel groenten en zeer verrassende smaken

De 2e dag in Ho Chi Minh City ( Saigon )

We zijn de dag begonnen met een bezoek aan het tunnelsysteem, dat de Vietcong gebruikte tijdens de Vietnamoorlog. We moesten hiervoor 60 km buiten Saigon zijn. Dit gebied is zwaar gebombardeerd door de Amerikanen en je kon overal de bomkraters zien, die de bommen , die uitgegooid werden door de beruchte B52 bommenwerpers. Ook kon je daar zien welke wapens de Vietcong inzette zoals valkuilen met alles verwoestende speren, geen pretje om daar in terecht te komen.Je kon ook door de tunnels gaan, liever gezegd kruipen en dat hebben ook ervaren.
Na een heerlijke lunch in een trendy restaurant zijn we een bezoek wezen brengen aan het presidentieel paleis midden in het centrum van Saigon.
Een gebouw uit de jaren 60 dat nu niet meer door de president wordt gebruikt. De president zetelt nu in Ha Noi.
Daarna een kort bezoek aan de kathedraal, die heel sober is ingericht en aan het gebouw van de Post, dat echt de moeite waard is om te bezichtigen.
Toen naar het Oorlog Museum , dat meer een fototentoonstelling is over de Vietnam oorlog. Echt vrolijk kwamen we daar niet uit. Als je ziet wat de Amerikanen tijdens de Vietnam oorlog hebben aangericht met vooral chemische middelen dan begrijp je heel goed dat de hele Wereld daartegen in opstand is gekomen.
Ten slotte nog naar een lakkerij , waar we het hele proces van het tot stand komen van een lakschilderij, of lakmeubel, of lakvaas konden zien.
Uitgeput kwamen we aan op het vliegveld , waar we om 19.45 uur de vlucht hadden naar Siem Reap in Cambodja.
De vlucht ging gelukkig op tijd en om 21.30 uur kwamen we in ons hotel aan.
Te laat om nog te eten, maar daar waren we eigenlijk ook te moe voor.
In Cambodja is het nu overdag 40 graden, zodat de excursies morgen om 6.45 uur beginnen. Dus maar snel naar bed voor een paar uurtjes slaap.

Nog enkele weetjes over de Vietnamese keizers.

De laatste dagen waren de uitstappen nogal lang, en hadden we s avonds de puf niet meer om een verslagje te schrijven. Nu zitten we op het vliegtuig van Saigon naar Cambodja, en probeer ik snel nog wat bijkomende informatie over de keizerlijke dynastie te geven. De Nguyen dynastie kwam in 1802 aan de macht, met de hulp van de Fransen. Zij verenigden het huidige Vietnam in 1 land. Enkele jaren later vielen de Fransen Vietnam Manu militare binnen, en koloniseerden ze het hele land. De politieke reden was dat Franse en Spaanse missionarissen, die de Vietnamezen probeerden te bekeren, werden vervolgd en gedood.

Er zijn in totaal 13 keizers geweest, over een periode van 1802 tot 1954. We hebben de mausolea bezocht van de 3 belangrijkste keizers - zeer indrukwekkend. Het bijzondere was wel dat de meeste mausolea tijdens de levens van de keizers werden gebouwd, als residentie voor de keizer en zijn hofhouding. de eigenlijke graftomben zijn xenotaven (da's een nieuw woord wat ik geleerd heb): dit betekent dat er geen lijk in de graftomben ligt. De keizerlijke lijken werden ergens op een onbekende plek in de hectarengrote residentie begraven, en de grafdelvers kregen de gifbeker Na de begrafenis van de keizer. In ruil werd de familie van zo'n grafdelver 3 generaties lang door de keizerlijke familie onderhouden.

De meest belangrijke keizer was de tweede keizer - Ming Manh. Hij overleed op zijn 40ste door van zijn paard te vallen. Maar hij had wel 142 kinderen en honderden concubines.......DSK is er niks bij.....

Tijdens de Franse kolonisatie hadden de keizers enkel nog ceremoniële macht. Na de machtsovername door Ho Chi Minh, is de laatste keizer met zijn gevolg naar Frankrijk gevlucht.

Na het bezoek aan de praalgraven hebben we het vliegtuig genomen naar Ho Chi Minh City - het vroegere Saigon. Rob zal een apart verslagje maken van het indrukwekkende bezoek aan de meest drukke stad die wij ooit in ons leven hebben bezocht......

Hue is de voormalige hoofdstad van Vietnam, een prachtige stad met een citadel en een Verboden Stad, waar vroeger de Keizers/koningen woonden. In Vietnam worden de termen keizers en koningen door elkaar gebruikt. Van 1802 tot 1945 is Vietnam een koninkrijk geweest, met de Nguyen dynastie aan de macht. Nadien is de koninklijke familie verjaagd en verbannen naar Frankrijk. De laatste koning is in 1997 overleden in Parijs.

We hebben ook een prachtige Boeddhistische tempel bezocht (een pagode) en het mausoleum van 1 van de belangrijkste koningen - en niet te vergeten: we hebben genoten van een heerlijke vislunch, met lotus zaden, vijgen, en allerhande onbekende groenten en fruit..........Morgen ochtend bezoeken we nog enkele mausolea, waarna we doorvliegen naar Saigon.

We waren laat in het hotel - dus vandaar de korte blog. Ziehier alvast enkele impressies van de dag.
















En het was heeeeeel warm vandaag.....

Location:Hue, de gastronomische stad van Vietnam

De 5e dag in Hoi An

We zijn gisteravond om circa 22.00 uur aangekomen in ons hotel in Hoi An na een binnenlandse vlucht van 1uur van Hanoi naar Hoi An.
Vanochtend om 6.30 uur opgestaan voor weer een hele volle dag.
De zon schijnt volop en het is nu al bloedheet . Dat belooft wat.
Na een heerlijk ontbijt naar een atelier waar van zijde allerlei prachtige dingen worden gemaakt zoals schilderijen, linnengoed, en kleding.
We hebben prachtige geborduurde schilderijen in wording gezien. Maar wel erg duur, dus maar niet gekocht . Wel een tafellaken en een op maat gemaakt overhemd. Dit komen ze morgenochtend vroeg in het hotel afgeven ( hoop ik )
Daarna het oude centrum van Hoi An bezocht. Een erg leuk historisch centrum met vele bezienswaardigheden en een hele drukke markt .
Daarna op de fiets naar de kust om op een boot te lunchen. We hebben heerlijk gegeten en zijn daarna vertrokken vanuit de ze boot met kleine bootjes om de jungle in te gaan. Hier heeft zich tijdens de Vietnam oorlog de Vietcong schuil gehouden . Rita vond dat het er nog naar napalm rook.
Toen zijn we gaan vissen en hebben de techniek van het net werpen geleerd.
We hebben allemaal twee maal het net moeten werpen om te laten zien dat we het hadden begrepen.
Inmiddels was het 17.00 uur, dus tijd om terug naar het hotel te gaan.
Het is een zeer leuke, warme , drukke dag geweest met heel veel activiteiten
waarvan we toch wel even moeten bijkomen in het zeer warme zwembad van het hotel .
Morgen weer vroeg op , weer een zeer volle dag in Hue, een oude stad ( werelderfgoed) ongeveer 4 uur rijden met de bus.

Een weekendje cruisen

We zijn even off line geweest omdat we afgelopen weekend op een historisch cruiseschip hebben doorgebracht - de Emeraude. Dit schip is een replica van een stoomschip wat door de Fransen in 1905 werd gebouwd. Het is helemaal ingericht in rotan en hout, en ademt een koloniale sfeer. er zijn 38 kajuiten, verspreid over 3 dekken.

Het schip ligt in de baai van Halong, een mythische baai met meer dan 3000 kleine eilanden en kalkrotsen, allemaal gehuld in een vage mist. de baai van Halong heeft de vorm van een draak en werd door de Unesco beschermd als werelderfgoed. Met het schip hebben we een uitstap gedaan naar hele mooie grotten - maar er was wel een overdaad aan toeristen in de baai en de grot. Toeristen worden hier echt uitgebuit. Om het even waar je bent, komen de bootjes en venters met koopwaar, de ene al opdringeriger dan de andere.

Op het schip hebben we de film Indochine met Catherine Deneuve gezien, een film die zich voor een stuk afspeelt in de baai van Halong. Wel apart om die film dan op het bovendek van het schip te zien, op dezelfde plaats als waar die zich afspeelt......en s avonds met nog eentemperatuur van 25 graden!!

Na het ontbijt hebben we het schip verlaten en zijn we met de bus terug naar Hanoi gereden - eenrichtingsverkeer van 4,5H. In kilometers niet zo ver, maar de Vietnamese highways laten geen hoge snelheid toe......Ze liggen ongelijk, met veel bulten, gaan door villages, en naast auto's en vrachtwagens rijden er ook duizenden scootertjes op deze highways.........heel gevaarlijk! In Vietnam bestaan er zo goed als geen verkeersregels. Er wordt rechts gereden - maar dat is zo ongeveer de enige regel. Voor de rest is het survival of the fittest.....

Vietnam leeft op dit ogenblik nog volop van de landbouw - het is s werelds grootste exporteur van rijst. Maar ze willen in sneltempo omvormen naar een geïndustrialiseerde staat. bedrijven zoals Samsung en Huyndai hebben al veel fabrieken in Vietnam, en dit wordt nog volop uitgebreid.


Ook al is Vietnam communistisch, toch is iedereen religies. 80% van het land is Boeddhistisch (maar van een andere strekking dan in Bhutan), 10% is katholiek en 10% is Vanalles anders, waaronder een godsdienst die enkel in Vietnam voorkomt: het Caudaisme.

Nu vliegen we door naar een plek waar we eens 2 nachten kunnen verblijven - da's ook weer even prettig.....

Wat ik ook nog even kwijt wil is dat de Vietnamese keuken heerlijk is: zeer smaakvol, afwisselend en met veel Franse invloeden.
Maar ze eten wel honden- en kattenvlees.


Ik heb dus wijselijk beslist om tijdens deze reis vegetariër te zijn.....
Ziehier nog enkele impressions van Halong Baai...

En nog een blog voor vandaag.....

Rob vindt de Vietnamese vrouwen heel mooi..... hier zijn enkele voorbeelden....

day 2

Vanochtend , na 11 uur slaap om 7 uur opgestaan. Eerst een heerlijk ontbijt en daarna naar de bank aan de overkant om Euro,s en Dollar,s om te wisselen naar Dong. De bank is ook op zaterdag open. Achter de balie zitten heel veel jonge dames , die permanent met stapels bankbiljetten aan de gang zijn. Wij moesten onze gids nog 5 miljoen Dong betalen voor de excursies en moesten daarvoor € 100, en $ 100 wisselen.
Om 9.00 uur vertrok de bus naar Ninh Binh , ongeveer 3 uur rijden. Na een heerlijke lunch richting de bootjes waarmee wij 1,5 uur de rivier zouden afvaren een daarna weer terug. Het waren roeibootjes met 2 Vietnamezen
aan boord , die roeiden. Tijdens de vaart ging de grote kist open , die midden op de boot stond met allerlei handelswaar , waarvan wij echt niets moesten hebben. Ook overal fotografen, aan de kant, in andere bootjes , die ons fotografeerden in de hoop later ons de foto,s te kunnen verkopen. Uiteindelijk hebben we er 6 gekocht , we kwamen gewoon niet van hen af .
Daarna op de fiets voor een 3 uur durende fietstocht. We gingen door prachtig natuurschoon, met de vele rijstvelden, de prachtige begroeiingen en het indrukwekkende berglandschap .
Vermoeid door de vele indrukken en de inspanningen kwamen wij in het hotel aan. Een prachtig pas nieuw hotel met geweldig grote kamers. Alleen de weg er naar toe was nog een zandpad. Na heerlijk gegeten te hebben naar bed om morgenochtend om 6.00 uur weer fit te zijn voor de volgende dag.

A day in Hanoi

Als je eens een ander stukje van onze mooie aarde wil zien, is het reizen toch altijd weer een challenge. We werden vanmorgen om 8AM op Zaventem opgepikt met een busje om naar Parijs te gaan - de groep was 9 personen in totaal (Joris was zo lief geweest van ons met de auto tot Zaventem te brengen). Vanuit Charles de Gaulle hadden we dan een rechtstreekse vlucht naar Hanoi - 11,5H vliegen. De vlucht was zeer bumpy, maar landde op tijd (6AM Vietnamese tijd). Wij lopen 5H voor op jullie.

Het weer is zonnig, warm (25 graden) en heel vochtig - dus echt zweetweer. Tijdens het lange reizen hebben we uitgebreid kunnen kennis maken met onze mede-reizigers: een multi alge groep met een hoog Kampioenen gehalte. Vanaf morgen reizen er ook 2 Waalse koppels mee in onze groep. Plezier verzekerd.

Niemand had in het vliegtuig geslapen - dus zonder enige slaap zijn we aan een zeer interessante maar vermoeiende dag Hanoi begonnen (geld gewisseld: 1 dollar is 20.800 dong!!!! Da's een moeilijke wisselkoers!!)

Dan hebben we het mausoleum van Ho Chi Ming bezocht, en het paleis van de literatuur,lekker Vietnamees geluncht, door de oude straatjes met honderden authentieke winkeltjes gekuierd en tot slot een optreden van het wereldbefaamde watermarionettentheater bijgewoond (da's een goed woord voor de scrabble....). Heel leuk, maar een aantal van ons waren in slaap gevallen tijdens de voorstelling.........

We slapen 1 nacht in Hanoi en dan trekken we weer verder. Deze week zijn we elke nacht in een ander hotel....

Tijd om te slapen - ik kan mijn ogen gewoon niet meer open houden.....

Maar nog even voor de geïnteresseerden: hier is wat info over Ho China Minh, een heel invloedrijk man hier in Vietnam, en nog steeds een god voor N Vietnam


Hồ Chí Minh, 1946
Hồ Chí Minh (Nghê An, 19 mei 1890 - Hanoi, 2 september 1969) was een Vietnamees revolutionair en politicus. Ho Chi Minh was oprichter van de Viet Minh, minister-president van Noord-Vietnam in 1954 en president van Noord-Vietnam van 1954 tot 1969.

Hồ omarmde het communisme terwijl hij in Engeland woonde (1915 - 1917) waar hij een opleiding genoot tot banketbakker onder Auguste Escoffier en terwijl hij in Frankrijk (1917 - 1923) woonde. Zijn vader was een confucianistisch leraar en Hồ zelf genoot dan ook een strenge confucianistische opvoeding. In Frankrijk probeerde hij de Franse regering te bewegen tot de onafhankelijkheid van de Unie van Indochina. Hij probeerde dit ook onder de aandacht van de geallieerden te brengen bij de vredesconferentie die leidde tot het vaststellen van het verdrag van Versailles. Hij raakte in die periode ook betrokken bij de oprichting van de Franse communistische partij (hij werd lid in 1920) en ging in 1923 naar Moskou waar hij een agent werd voor het land. In 1930 hielp hij bij de oprichting van de Indochinese communistische partij in Unie van Indochina.

Na omzwervingen door veel landen in de regio keerde Hồ pas in 1941 terug in Vietnam en nam daar de naam Hồ Chí Minh (hij die verlicht) aan. Hij vocht met de Viet Minh tegen de Japanse bezetters tijdens de Tweede Wereldoorlog. Op 2 september 1945 verklaarde hij in Hanoi de onafhankelijkheid van de Democratische Republiek van Vietnam en hij las daarbij passages uit de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring voor waarbij hij het woord Engeland verving door Frankrijk. Deze verklaring was hem ter beschikking gesteld door een lid van de OSS, een voorloper van de CIA. Vrijwel onmiddellijk hierna werden Hồ en zijn Viet Minh door de Fransen uit Hanoi verdreven en vochten een zware oorlog uit met de Fransen. Op 2 maart 1946 verklaarde hij zichzelf tot president van Vietnam. Op 6 maart 1946 bereikte hij een akkoord met de Franse regering over de onafhankelijkheid van Vietnam binnen de Unie van Indochina en de Franse unie, maar nog niet een volledige onafhankelijkheid. Teleurgesteld door dit resultaat zette hij de strijd voort. In 1954 brachten de Viet Minh onder leiding van generaal Vo Nguyen Giap een zware slag toe aan het Franse leger in de slag van Dien Bien Phu. Hierna werd op 21 juli 1954 in de Genève-akkoorden een wapenstilstand gesloten en moesten de strijdende partijen zich tijdelijk terugtrekken langs de 17e breedtegraad. De bedoeling was over twee jaar verkiezingen te houden en het land te herenigen. Om opportunistische redenen gebeurde dit echter nooit: in het Noorden was het regime te doctrinair en in het Zuiden vreesde met name de Amerikanen volgens de Domino-theorie de communistische expansie. Daarmee werd de opsplitsing van het land een feit en werd een Noord-Vietnam en een Zuid-Vietnam geboren. Tijdens deze periode was Ho een gematigd lid van de communistische partij, maar hij verloor invloed in de partij ten opzichte van radicalen door de alsmaar voortdurende oorlog.
Na de onafhankelijkheid werd de strijd in het zuiden onofficieel voortgezet door oude leden van de Vietminh die nu als de Vietcong tegen de Zuid-Vietnamese regering streden. Ho's leven werd hierdoor voor het grootste gedeelte gekenmerkt door oorlog. Eerst tegen Frankrijk en later tegen Zuid-Vietnam en zijn geallieerden waaronder de Verenigde Staten en Australië.

Tijdens zijn presidentschap was Ho het middelpunt van een persoonlijkheidscultus die sterker werd na zijn dood. Dit was in tegenstelling tot Ho's persoonlijkheid: hij was iemand die er een simpele levensstijl op na hield, zelfs als hem luxe werd aangeboden. Ook stond hij bekend onder zijn vrienden als een gematigd politicus en iemand met een hoge integriteit.

Ho stierf op 2 september 1969 op 79-jarige leeftijd. Zijn lichaam werd, tegen zijn wens, geplaatst in een granieten mausoleum. Hij wilde zelf echter gecremeerd worden en zijn as laten plaatsen op drie Vietnamese bergtoppen.

Something Totally Different

En toen was het zover: na maanden van dromen, piekeren, filosoferen, aarzelen, twijfelen, praten met collega's, vrienden en kennissen, heb ik het gedurfd: 14 jaar zekerheid bij Foot Locker opgeven voor something totally different: vrijwilligerswerk, een reis naar en door een ongekend continent, rust en meditatie, om nadien te verhuizen en een totally different job te starten in Brussel.

Deel 1 van de mentale reis is intussen beeindiged: het vrijwilligerswerk met Habitat in Nepal. Voor meer informatie en leuke fotos zie www.bodewessoest.nl - reisverslag.

Deel 2 van de reis begint op 12 april: een trektocht door Vietnam en Cambodja. Verslagjes en foto updates kan je via deze blog volgen.